Mezmurlar 92
Tanrı'ya Sadakati İçin Şükran.
Mezmurların 92. bölümü, Tanrı'ya olan sadakati ve iyiliği için bir övgü ve şükran ilahisi olarak yazılmıştır. Mezmur yazarı, Tanrı'yı tüm yapıtları için yücelterek, Tanrı'nın yaptığı harikalardan dolayı sevinç ve şükranını ifade eder. Mezmur yazarı, kötülerin düşüşünü ve doğruların zaferini tanır; Tanrı'nın evinde kök salanların yaşlılıkta bile meyve vereceklerini belirtir. Mezmur, Tanrı'yı doğruluğu ve sadık sevgisi için övmeye davetle sona erer.
1Ya RAB, sana şükretmek,Ey Yüceler Yücesi, adını ilahilerle övmek,Sabah sevgini,Gece sadakatini,On telli sazla, çenk ve lirle duyurmak ne güzel!
4Çünkü yaptıklarınla beni sevindirdin, ya RAB,Ellerinin işi karşısında sevinç ilahileri okuyorum.
5Yaptıkların ne büyüktür, ya RAB,Düşüncelerin ne derin!
6Aptal insan bilemez,Budala akıl erdiremez:
7Kötüler mantar gibi bitse,Suçlular pıtrak gibi açsa bile,Bu onların sonsuza dek yok oluşu demektir.
8Ama sen sonsuza dek yücesin, ya RAB.
9Ya RAB, düşmanların kesinlikle,Evet, kesinlikle yok olacak,Suç işleyen herkes dağılacak.
10Beni yaban öküzü kadar güçlü kıldın,Taze zeytinyağını başıma döktün.
11Gözlerim düşmanlarımın bozgununu gördü,Kulaklarım bana saldıran kötülerin sonunu duydu.
12Doğru insan hurma ağacı gibi serpilecek,Lübnan sediri gibi yükselecek.
13RABbin evinde dikilmiş,Tanrımızın avlularında serpilecek.
14Böyleleri yaşlanınca da meyve verecek,Taptaze ve yeşil kalacaklar.
15"RAB doğrudur! Kayamdır benim!O'nda haksızlık bulunmaz!" diye duyuracaklar.