Mezmurlar 63
Tanrıya bir susuzluk
Zeytin Dağı'ndan kaçarak Judah çölünde bulunan David'in oğlu Absalom'un isyanından kaçtığı bir dönemde yazılmış olan Mezmur 63, Mezmur yazarının Tanrı'ya derin bir özlem ve susuzluk duygusunu betimler. Durumlarına rağmen, David'in odak noktası Tanrı ile olan ilişkisidir. Tanrı'nın varlığını arzuladığı ve Tanrı'nın değişmez sevgisinden doyum sağladığı söylenir.
1Ey Tanrı, sensin benim Tanrım,Seni çok özlüyorum,Canım sana susamış,Kurak, yorucu, susuz bir diyarda,Bütün varlığımla seni arıyorum.
2Kutsal yerde baktım sana,Gücünü, görkemini görmek için.
3Senin sevgin yaşamdan iyidir,Bu yüzden dudaklarım seni yüceltir.
4Ömrümce sana övgüler sunacağım,Senin adınla ellerimi kaldıracağım.
5Zengin yiyeceklere doyarcasına doyacağım sana,Şakıyan dudaklarla ağzım sana övgüler sunacak.
6Yatağıma uzanınca seni anarım,Gece boyunca derin derin seni düşünürüm.
7Çünkü sen bana yardımcı oldun,Kanatlarının gölgesinde sevincimi dile getiririm.
8Canım sana sımsıkı sarılır,Sağ elin bana destek olur.
9Ama canımı almak isteyenler,Yerin derinliklerine inecek,
10Kılıcın ağzına atılacak,Çakallara yem olacak.
11Kralsa Tanrı'da sevinç bulacak.Tanrı'nın adıyla ant içenlerin hepsi övünecek,Yalancıların ağzıysa kapanacak.