Mezmurlar 40
Rabbe Güven ve Övgü'de Kurtuluş.
40. Mezmur, Davut'un Rab'bin hayatına müdahalesini beklediği deneyiminin yansımasıdır. Tanrı'nın onu umutsuzluktan kurtardığını ve sağlam zemin üzerine yerleştirdiğini hatırlayarak yaşadığı deneyimleri paylaşır. Davut, Tanrı'nın iyiliğine şahitlik eder, şükran ve itaatin şarkılarını sunar. Rabb'be olan güvenini teyit eder ve diğerlerini Tanrı'ya övgüde birleşmeye, Tanrı'nın sevgi ve sadakatini tanımaya davet eder.
1RABbi sabırla bekledim;Bana yönelip yakarışımı duydu.
2Ölüm çukurundan,Balçıktan çıkardı beni,Ayaklarımı kaya üzerinde tuttu,Kaymayayım diye.
3Ağzıma yeni bir ezgi,Tanrımıza bir övgü ilahisi koydu.Çokları görüp korkacakVe RABbe güvenecekler.
4Ne mutlu RABbe güvenen insana,Gururluya, yalana sapana ilgi duymayana.
5Ya RAB, Tanrım,Harikaların, düşüncelerin ne çoktur bizim için;Sana eş koşulmaz!Duyurmak, anlatmak istesem yaptıklarını,Saymakla bitmez.
6Kurbandan, sunudan hoşnut olmadın,Ama kulaklarımı açtın.Yakmalık sunu, günah sunusu da istemedin.
7O zaman şöyle dedim: "İşte geldim;Kutsal Yazı tomarında benim için yazılmıştır.Ey Tanrım, senin isteğini yapmaktan zevk alırım ben,Yasan yüreğimin derinliğindedir."
9Büyük toplantıda müjdelerim senin zaferini,Sözümü esirgemem,Ya RAB, bildiğin gibi!
10Zaferini içimde gizlemem,Bağlılığını ve kurtarışını duyururum,Sevgini, sadakatini saklamam büyük topluluktan.
11Ya RAB, esirgeme sevecenliğini benden!Sevgin, sadakatin hep korusun beni!
12Sayısız belalar çevremi sardı,Suçlarım bana yetişti, önümü göremiyorum;Başımdaki saçlardan daha çoklar,Çaresiz kaldım.
13Ne olur, ya RAB, kurtar beni!Yardımıma koş, ya RAB!
14Utansın canımı almaya çalışanlar,Yüzleri kızarsın!Geri dönsün zararımı isteyenler,Rezil olsunlar!
15Bana, "Oh! Oh!" çekenlerDehşete düşsün utançlarından!
16Sende neşe ve sevinç bulsunBütün sana yönelenler!"RAB yücedir!" desin hepSenin kurtarışını özleyenler!
17Bense mazlum ve yoksulum,Düşün beni, ya Rab.Yardımcım ve kurtarıcım sensin,Geç kalma, ey Tanrım!