Mezmurlar 32
İtirafte Affetme ve Sevinç Bulma
Zebur 32, itiraf ve övgünün güçlü bir zeburudur. Yazar itiraf edilmemiş günahın acısını yansıtır ve yanlışlarını Tanrı'ya itiraf etmenin getirdiği özgürlük ve sevinci düşünür. Zebur yazarı, okuyan herkese itiraf etmek için Rab'be dönme çağrısında bulunur, Tanrı'nın güvenilirliğini ve sevgi dolu doğasını vurgular.
1Ne mutlu isyanı bağışlanan,Günahı örtülen insana! edebiyat terimi. "Didaktik şiir" anlamına gelebilir.
2Suçu RAB tarafından sayılmayan,Ruhunda hile bulunmayan insana ne mutlu!
3Sustuğum süreceKemiklerim eridi,Gün boyu inlemekten.
4Çünkü gece gündüzElin üzerimde ağırlaştı.Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi.
5Günahımı açıkladım sana,Suçumu gizlemedim."RABbe isyanımı itiraf edeceğim" deyince,Günahımı, suçumu bağışladın.
6Bu nedenle her sadık kulunUlaşılır olduğun zaman sana dua etsin.Engin sular taşsa bile ona erişemez.
7Sığınağım sensin,Beni sıkıntıdan korur,Çevremi kurtuluş ilahileriyle kuşatırsın.
8Eğiteceğim seni, gideceğin yolu göstereceğim,Öğüt vereceğim sana,Gözüm sendedir.
9At ya da katır gibi anlayışsız olmayın;Onları idare etmek için gem ve dizgin gerekir,Yoksa sana yaklaşmazlar.
10Kötülerin acısı çoktur,Ama RABbe güvenenleri Onun sevgisi kuşatır.
11Ey doğru insanlar, sevinç kaynağınız RAB olsun, coşun;Ey yüreği temiz olanlar,Hepiniz sevinç çığlıkları atın!