Mezmurlar 140
Kötülüğe Karşı Bir Dua
Mezmur 140, Kral Davut'un dua ettiği bir duadır ve Tanrı'dan onu kötülerin tuzaklarından korumasını ister. Davut'un düşmanları zalim, kötü ve hilekar olarak tanımlanmıştır. Sadece Tanrı'nın onu saldırılarından kurtarabileceğini fark eder ve Rab'bin gücüne ve adaletine sığınır. Mezmur, Tanrı'nın kötülük karşısındaki nihai zaferine olan imanın bir beyanıyla sona erer.
1Ya RAB, kurtar beni kötü insandan,Koru beni zorbadan.
2Onlar yüreklerinde kötülük tasarlar,Savaşı sürekli körükler,
3Yılan gibi dillerini bilerler,Engerek zehiri var dudaklarının altında.
4Ya RAB, sakın beni kötünün elinden,Koru beni zorbadan;Bana çelme takmayı tasarlıyorlar.
5Küstahlar benim için tuzak kurdu,Haydutlar ağ gerdi;Yol kenarına kapan koydular benim için.
6Sana diyorum, ya RAB: "Tanrım sensin."Yalvarışıma kulak ver, ya RAB.
7Ey Egemen RAB, güçlü kurtarıcım,Savaş gününde başımı korudun.
8Kötülerin dileklerini yerine getirme, ya RAB,Tasarılarını ileri götürme!Yoksa gurura kapılırlar.
9Beni kuşatanların başını,Dudaklarından dökülen fesat kaplasın.
10Kızgın korlar yağsın üzerlerine!Ateşe, dipsiz çukurlara atılsınlar,Bir daha kalkamasınlar.
11İftiracılara ülkede hayat kalmasın,Felaket zorbaları amansızca avlasın.
12Biliyorum, RAB mazlumun davasını savunur,Yoksulları haklı çıkarır.
13Kuşkusuz doğrular senin adına şükredecek,Dürüstler senin huzurunda oturacak.