Psalmowie 24
Król Chwały
Psalm 24 świętuje władzę Boga nad całym światem oraz konieczność świętości w zbliżaniu się do Jego obecności. Autor zachęca bramy i drzwi Jerozolimy, aby podniosły swoje głowy, by mógł wejść Król Chwały. Rozdział kończy się deklaracją wiecznego panowania Boga oraz wezwaniem do oddawania Mu czci w świętości i czci.
1Psalm Dawidowy. Pańska jest ziemia, i napełnienie jej, okrąg ziemi, i którzy mieszkają na nim.
2Bo on na morzu ugruntował ją, a na rzekach utwierdził ją.
3Któż wstąpi na górę Pańską? a kto stanie na miejscu świętem jego?
4Człowiek niewinnych rąk i czystego serca, który nie skłania ku marności duszy swej, a nie przysięga zdradliwie.
5Ten weźmie błogosławieństwo od Pana, i sprawiedliwość od Boga zbawiciela swego.
6Tenci jest naród szukających go, szukających oblicza twego, Boże Jakóbowy! Sela.
7Podnieścież, o bramy! wierzchy wasze; podnieście się, wy bramy wieczne! aby wszedł król chwały!
8Któryż to jest król chwały? Pan mocny i możny, Pan mocny w boju.
9Podnieścież, o bramy! wierzchy wasze; podnieście się, wy bramy wieczne! aby wszedł król chwały.
10Który to jest król chwały? Pan zastępów, tenci jest król chwały. Sela.