Historia Zorobabel

Zerubbabel był biblijną postacią, która była przywódcą pierwszej grupy Żydów powracających do Jerozolimy z niewoli babilońskiej. Był synem Sealtiela, potomkiem Króla Dawida oraz wnukiem Króla Jojakina. Był również prawnukiem Króla Jozjasza. Zerubbabel jest najlepiej znany z przywództwa Żydów w odbudowie Drugiego Świątyni w Jerozolimie. Został mianowany namiestnikiem Judy przez perskiego króla Cyrusa Wielkiego. Zerubbabel odegrał istotną rolę w odbudowie Świątyni, która została zniszczona przez Babilończyków. Był także odpowiedzialny za odbudowę murów miejskich Jerozolimy. Był przywódcą narodu żydowskiego i symbolem nadziei na przyszłość. Był silnym orędownikiem wiary i kultury żydowskiej, szanowanym zarówno przez Żydów, jak i nie-Żydów. Zerubbabel miał dwójkę rodzeństwa, Abiuda i Resę. Był żonaty z kobietą o imieniu Szelomit, mieli syna imieniem Meszullam. Jest wspominany w Biblii ze względu na swoją wierność Bogu i zaangażowanie w odbudowę Świątyni. Jest również pamiętany ze względu na swoją odwagę i przywództwo w obliczu trudności. Zerubbabel jest ważną postacią w Biblii i jest pamiętany ze względu na swoją wierność i odwagę.
Znaczenie imienia
Zerubbabel: "nasienie Babilonu" lub "urodzony w Babilonie"
Pochodzenie imienia
Babylonian
Pierwsze wzmianka
1 Chronicles 3:19
Wystąpienia w Biblii
21 wzmianki
W hebrajskim
זרובבל