Historia Syjon

Sion był postacią biblijną wspomnianą w Starym Testamencie. Był synem Jakuba i Lei oraz bratem Judy, Issachara, Zebuluna i Diny. Był założycielem Plemienia Szymona, jednego z dwunastu plemion Izraela. Sion jest najbardziej znany ze swojej roli w historii Ofiary Izaaka. Według Biblii, to Sion sugerował Abrahamowi, aby złożył swojego syna, Izaaka, jako znak swojej wiary. Abraham zgodził się, a Sion trzymał Izaaka, podczas gdy Abraham przygotowywał się do jego ofiary. Jednak Bóg interweniował i zamiast tego dostarczył barana na ofiarę. Sion znany jest również ze swojej roli w historii Wyjścia z Egiptu. Był jednym z dwunastu zwiadowców wysłanych przez Mojżesza, aby zbadali ziemię Kanaanu. On i Kaleb byli jedynymi dwoma zwiadowcami, którzy pozytywnie donieśli o ziemi, i jedynymi, którzy dostali pozwolenie na wejście do Obiecanego Kraju. Sion jest pamiętany ze względu na swoją wiarę i odwagę w obliczu przeciwności. Był gotów ryzykować swoje życie, aby uratować Izaaka, i był jednym z niewielu, którzy wierzyli, że Izraelici mogą podbić Obiecany Kraj. Jest przykładem wiary i odwagi dla wszystkich wierzących.
Znaczenie imienia
Zion: Góra w Jerozolimie, symbol miasta lub całego Izraela, miejsce świętości i symbol aspiracji narodowych Żydów.
Pochodzenie imienia
Hebrajskie.
Role
stanowisko: .
Pierwsze wzmianka
Genesis 15:1
Wystąpienia w Biblii
549 wzmianki
W hebrajskim
ציון