Kim był Szalem?

Shalem był postacią biblijną wspomnianą w Księdze Rodzaju. Był synem patriarchy Abrahama i jego żony Keturah. Był bratem Zimrana, Jokshana, Medana, Midiana, Iszbaka i Suacha. Znany jest głównie jako założyciel miasta Jerozolimy, które zostało nazwane na jego cześć. Shalem urodził się po śmierci żony Abrahama, Sary. Abraham wziął za żonę Keturę, która urodziła mu sześciu synów, w tym Shalema. Abraham obdarował wszystkich swoich synów prezentami i odesłał ich na wschód. Shalem otrzymał ziemię Kanaanu i osiedlił się w okolicy, która później stała się Jerozolimą. Biblię nie dostarcza zbyt wielu informacji na temat życia Shalema, ale wspomina, że był księciem i wielkim liderem. Przypisuje mu się założenie miasta Jerozolimy i ustanowienie go miejscem kultu. Mówi się także, że zbudował ołtarz dla Pana i złożył tam ofiary. Shalem jest najlepiej znany jako założyciel miasta Jerozolimy. Jest pamiętany ze względu na swoje przywództwo i oddanie Panu. Jest ważną postacią w Biblii i jest pamiętany za swoją rolę w ustanowieniu miasta Jerozolimy.