Historia Rebeka

Rebeka to postać biblijna znana przede wszystkim ze swojej roli w historii Izaaka i Jakuba. Była córką Betuela, syna Nachora i Milkah, oraz siostrą Labana. Rebeka została wybrana przez Boga na żonę Izaaka, syna Abrahama. Gdy sługa Abrahama, Eliezer, udał się znaleźć żonę dla Izaaka, modlił się do Boga, aby pokazał mu właściwą kobietę. Rebeka odpowiedziała na jego modlitwę. Zaproponowała napić wody dla Eliezera i jego wielbłądów, a kiedy Eliezer ją zobaczył, wiedział, że to właśnie ona jest tą jedyną. Rebeka i Izaak zostali poślubieni, a ona urodziła mu dwóch synów, Ezawa i Jakuba. Jakub był młodszym synem, a Rebeka faworyzowała go ponad Ezawa. Pomogła mu oszukać ojca, aby ten udzielił mu błogosławieństwa, które miało być dla Ezawa. Rebeka jest znana z jej roli w historii Izaaka i Jakuba. Została wybrana przez Boga na żonę Izaaka i urodziła mu dwóch synów. Faworyzowała Jakuba ponad Ezawa i pomogła mu oszukać ojca, aby ten udzielił mu błogosławieństwa, które miało być dla Ezawa.
Znaczenie imienia
Literałowo polskie tłumaczenie imienia Rebeka to "ściśle wiązać" lub "związać".
Pochodzenie imienia
Hebrajskie
Role
pozycja zajmowana: żona Izaka
Pierwsze wzmianka
Genesis 22:23
Wystąpienia w Biblii
29 wzmianki
W hebrajskim
רבקה