Kim był Nabuchodonozor.?

Nebukadnezar II był królem Imperium Neobabilońskiego, który panował w latach 605–562 p.n.e. Jest jedną z najbardziej znanych postaci w Biblii, szczególnie w księgach Jeremiasza i Daniela. Nebukadnezar słynął z podbojów i roli w zniszczeniu Pierwszego Świątyni w Jerozolimie. Był znany z militarnej potęgi oraz projektów budowlanych, w tym z Ogrodów Wiszących w Babilonie, które były jednym z Siedmiu Cudów Świata Starożytnego. Nebukadnezar był synem Nabonidusa i ojcem Evil-Merodacha. Urodził się w Babilonie, które było stolicą Imperium Neobabilońskiego, i tam też zmarł. W Biblii Nebukadnezar jest znany również ze swojego spotkania z prorokiem Danielem. Według Księgi Daniela, Nebukadnezar miał sen, którego nie mógł zrozumieć, a Daniel był w stanie go zinterpretować. To wydarzenie przyczyniło się do ugruntowania reputacji Daniela jako mądrego człowieka i proroka Boga. Nebukadnezar jest uważany za ważną postać zarówno w historii biblijnej, jak i starożytnego Bliskiego Wschodu, a jego panowanie i osiągnięcia są nadal studiowane i pamiętane do dziś.