Historia Jaszer

Jasher to postać biblijna wspomniana w Starym Testamencie. Jest najbardziej znany ze swojej książki, Księgi Jashara, która jest wspomniana w Biblii. Uważa się, że był współczesny Mojżeszowi i Jozuemu. Jasher był synem Kaleba, syna Hezrona, i wnukiem Judy. Miał dwóch braci, Hura i Salmę. Był współczesny Mojżeszowi i Jozuemu i uważany jest za świadka wielu wydarzeń opisanych w Biblii. Jasher jest najbardziej znany ze swojej książki, Księgi Jashara. Ta księga jest wspomniana w Biblii w Jozuego 10:13 i 2 Samuela 1:18. Uważa się, że została napisana w czasach Mojżesza i Jozuego, oraz zawiera dodatkowe informacje na temat opisanych w Biblii wydarzeń. Uważa się również, że Jasher był świadkiem wydarzeń Exodusu, przejścia przez Morze Czerwone i otrzymania Dziesięciu Przykazań. Uważa się, że był obecny przy śmierci Mojżesza. Jasher jest ważną postacią w Biblii, a jego księga jest istotnym źródłem informacji na temat opisanych wydarzeń. Jest najbardziej znany ze swojej książki, Księgi Jashara, która jest wspomniana w Biblii.
Znaczenie imienia
Prawy, Sprawiedliwy.
Pochodzenie imienia
Hebrajskie.
Pierwsze wzmianka
Joshua 10:13
Wystąpienia w Biblii
2 wzmianki
W hebrajskim
ג'שר