Historia Gomer

Gomer był postacią biblijną, synem Jafeta i ojcem Aszkenaza, Rafata i Togarmy. Najbardziej znany jest jako żona Ozeasza, proroka Królestwa Północnego Izraela. Gomer był niewierny wobec Ozeasza, a jego historia służy do ilustrowania wierności Boga wobec swojego ludu pomimo ich niewierności. Gomer urodził się w krainie Kapadocji i został pojmany przez Asyryjczyków. Ozeasz został przez Boga wezwany do poślubienia jej, co uczynił w celu ukazania miłości Boga do swojego ludu mimo ich niewierności. Gomer była niewierna Ozeaszowi i urodziła mu trójkę dzieci: Jezreela, Nie-Ruhamy i Nie-Moim. Ci dzieci służyły do ilustrowania sądu i miłosierdzia Boga. Gomer jest znany przede wszystkim ze swojej roli w Księdze Ozeasza, która jest używana do ilustrowania wierności Boga wobec swojego ludu pomimo ich niewierności. Jej historia jest przypomnieniem o miłości i miłosierdziu Boga oraz stanowi ostrzeżenie dla tych, którzy byliby niewierni Bogu.
Znaczenie imienia
"Zakończony" lub "ukończony".
Pochodzenie imienia
Hebrajskie
Role
żona.
Pierwsze wzmianka
Genesis 10:2
Wystąpienia w Biblii
6 wzmianki
W hebrajskim
גומר