Historia Gedeon
Gedeon był postacią biblijną z Księgi Sędziów Starego Testamentu. Był synem Joasza z rodu Abiezrytów z Manassas. Był najmłodszym spośród siedemdziesięciu dwóch synów ojca i jedynym, który przeżył do dorosłości. Znany był z odwagi i wiary w Boga. Gedeon został powołany przez Boga, aby prowadzić Izraelitów w walce przeciwko Madianitom. Początkowo okazywał wahanie, ale Bóg dał mu znak potwierdzenia. Gedeon zebrał armię 32 000 mężczyzn i poprowadził ich do zwycięstwa przeciwko Madianitom. Znany był także z cudownego zwycięstwa nad Madianitami, używając tylko 300 mężczyzn. Gedeon jest najbardziej znany ze swojej wiary w Boga i odwagi w prowadzeniu Izraelitów do zwycięstwa. Jest również pamiętany ze swojego cudownego zwycięstwa nad Madianitami zaledwie z 300 osobami. Jest przykładem wiary i odwagi w obliczu przeciwności.
Znaczenie imienia
Gedeon: "Gideon" - "tępy" lub "ten, kto obcina" o hebrajskim pochodzeniu. W języku hebrajskim "Gideon" (גִּדְעוֹן) oznacza "ciąć" lub "ten, kto obcina", często interpretowane jako "potężny wojownik" lub "niszczyciel", co najlepiej znane jest z Biblii, gdzie Gideon jest sędzią i przywódcą wojskowym Izraela, który prowadzi małą armię do zwycięstwa przeciwko Midianitom. Ten biblijny kontekst przyczynia się do konotacji imienia ze siłą, przywództwem i odwagą.
Pochodzenie imienia
Hebrajski.
Pierwsze wzmianka
Hebrews 11:32
Wystąpienia w Biblii
1 wzmianki
W hebrajskim
גדעון