Kim był Efraim?

Efraim był postacią biblijną, drugim synem Józefa i jego żony Asenat. Urodził się w Egipcie i był przodkiem Plemienia Efraima, jednego z dwunastu plemion Izraela. Najbardziej znany jest jako przodek królestwa północnego Izraela, które nosiło jego imię. Efraim był młodszym z dwóch synów Józefa, urodzonym po starszym bracie Manassesa. Urodził się w Egipcie, gdzie jego ojciec został sprzedany na niewolę przez swoich braci. Później Józef został ponownie zjednoczony z rodziną i awansował na wysokie stanowisko w egipskim dworze. Efraim został pobłogosławiony przez swojego dziadka Jakuba, który poprzestawiał ręce, aby błogosławieństwo Efraima było większe niż Manassesa. To błogosławieństwo spełniło się, gdy królestwo północne Izraela otrzymało nazwę od Efraima. Efraim jest również zapamiętany ze swojej roli w Egipskim Exodusie. Był częścią grupy Izraelitów, którzy opuścili Egipt i udali się do Ziemi Obiecanej. Znalazł się również w grupie, która weszła do ziemi Kanaanu i osiedliła się tam. Efraim jest pamiętany ze swojej roli w historii Izraelitów. Był przodkiem królestwa północnego Izraela, a jego potomkowie mieli wpływ na historię narodu. Zapamiętano go także ze względu na jego rolę w Exodusie oraz za błogosławieństwo od swojego dziadka Jakuba.