Historia Betsaida

Bethsaida była postacią biblijną z Nowego Testamentu. Była córką Filipa Tetrarchy, a także siostrą Andrzeja i Piotra. Urodziła się w mieście Betzaida, które znajdowało się na północno-wschodnim brzegu Jeziora Galilejskiego. Bethsaida jest najlepiej znana jako miejsce zamieszkania Jezusa i Jego uczniów. Jezus dokonał wielu cudów w Betzaidzie, w tym karmienia pięciu tysięcy ludzi oraz uzdrowienia niewidomego. Jezus również wybrał Betzaidę jako miejsce swojego pierwszego publicznego cudu - przemienienia wody w wino. Betzaida jest również znana jako miejsce zamieszkania apostołów Filipa, Andrzeja i Piotra. Wierzy się, że Jezus wybrał tych trzech mężczyzn na swoich najbliższych uczniów ze względu na ich bliskie więzi z Betzaidą. Betzaida jest również znana jako miejsce cudu z chlebami i rybami. Ten cud jest opisany w Ewangeliach Mateusza, Marka i Łukasza. Jezus nakarmił dużą grupę ludzi zaledwie pięcioma bochenkami chleba i dwiema rybami. Betzaida jest ważną postacią biblijną i jest pamiętana ze swojej roli w życiu Jezusa i Jego uczniów. Jest najlepiej znana jako miejsce zamieszkania Jezusa i Jego uczniów oraz jako miejsce cudu z chlebami i rybami.
Znaczenie imienia
dom rybacki
Pochodzenie imienia
Aramejski
Role
miejsce: Bethsaida
Pierwsze wzmianka
Matthew 11:21
Wystąpienia w Biblii
7 wzmianki
W hebrajskim
בית סיידה