Wie was Tahan?

Tahan was een bijbelse figuur die vooral bekend staat om zijn rol in het Boek van Daniël. Hij was de zoon van Ahishahar, een prins van de stam van Juda, en de broer van Sadrach, Mesach en Abednego. Hij leefde in dezelfde tijd als Daniël en was deel van de groep Joodse ballingen die door koning Nebukadnezar naar Babylon waren gebracht. Tahan wordt genoemd in het Boek van Daniël als een van de drie vrienden van Daniël die door Nebukadnezar in een brandende oven werden gegooid omdat ze weigerden neer te knielen voor een gouden beeld. Tahan, samen met Sadrach, Mesach en Abednego, werden op miraculeuze wijze gered van de vlammen door een engel van de Heer. Tahan wordt ook genoemd in het Boek van Esther als een van de zeven prinsen van Perzië die werden uitgenodigd voor het banket van koning Ahasveros. Hij maakte ook deel uit van de groep Joden die werden gered van de slachting door Haman, de slechte eerste minister van de koning. Tahan is vooral bekend om zijn rol in het Boek van Daniël, waar hij en zijn drie vrienden op miraculeuze wijze werden gered uit de brandende oven. Hij wordt ook herinnerd om zijn rol in het Boek van Esther, waar hij deel uitmaakte van de groep Joden die werden gered van de slachting. Tahan is een belangrijke figuur in de Bijbel en wordt herinnerd om zijn moed en geloof in God.