Het verhaal van Tabor

Tabor is een bijbelse figuur die het meest bekend staat om zijn rol in de Verheerlijking van Jezus. Hij was de berg waarop Jezus verheerlijkt werd en sprak met Mozes en Elia. Tabor was de zoon van Abraham en Sara, en de broer van Isaäk. Hij werd geboren in het land Kanaän en was de eerste van de drie aartsvaders van Israël. Hij staat ook bekend om zijn verbond met God, waarin hij beloofde Gods geboden te gehoorzamen en Hem trouw te zijn. Tabor is vooral bekend vanwege zijn rol in de Verheerlijking van Jezus, waarbij Jezus drie van zijn discipelen, Petrus, Jakobus en Johannes, meenam naar de berg Tabor. Daar werd Jezus verheerlijkt voor hun ogen en sprak hij met Mozes en Elia. Dit wordt gezien als een teken van Jezus' goddelijkheid en wordt gevierd in het christelijk geloof. Tabor staat ook bekend om zijn rol in de Uittocht. Hij was de berg waarop Mozes de Tien Geboden van God ontving. Dit moment wordt gezien als een keerpunt in de geschiedenis van het Joodse volk en wordt gevierd in het joodse geloof. Tabor is een belangrijke figuur in zowel het christendom als het jodendom. Hij staat vooral bekend om zijn rol in de Verheerlijking van Jezus en het ontvangen van de Tien Geboden. Hij wordt herinnerd om zijn trouw aan God en zijn gehoorzaamheid aan Zijn geboden.
Betekenis van de naam
Tabor: "berg"
Oorsprong van de naam
Hebreeuws.
Role
positie bekleed: .
Eerste vermelding
Joshua 19:12
Verschijningen in de Bijbel
12 vermeldingen
In het Hebreeuws
תבור