Het verhaal van Sallum

Shallum was een bijbelse figuur die leefde in de 8e eeuw voor Christus. Hij was de zoon van koning Josia van Juda en de broer van koning Jehoahaz. Hij was de twaalfde koning van Juda en regeerde slechts één maand. Hij stond bekend om zijn slechtheid en was de laatste koning van het Huis van David voor de Babylonische ballingschap. Shallum was een slechte koning die de wetten van God niet volgde. Hij stond bekend om zijn afgoderij en zijn minachting voor de Tempel van Jeruzalem. Hij stond ook bekend om zijn onderdrukkende belastingen en de slechte behandeling van het volk van Juda. Uiteindelijk werd hij omvergeworpen door de Farao Necho II van Egypte en vervangen door zijn broer Jehoahaz. Shallum is vooral bekend om zijn korte regering als koning van Juda en om zijn slechtheid. Hij was de laatste koning van het Huis van David voor de Babylonische ballingschap en zijn heerschappij was een teken van de naderende vernietiging van Jeruzalem. Hij wordt herinnerd als een waarschuwing voor toekomstige generaties over de gevolgen van slechtheid en afgoderij.
Betekenis van de naam
Vergelding
Oorsprong van de naam
Hebreeuws
Eerste vermelding
2 Kings 15:10
Verschijningen in de Bijbel
26 vermeldingen
In het Hebreeuws
שלום