Wie was Nebukadnezar?

Nebukadnezar II was een koning van het Nieuw-Babylonische Rijk die regeerde van 605 v.Chr. tot 562 v.Chr. Hij is een van de meest bekende figuren in de Bijbel, met name in de boeken Jeremia en Daniël. Nebukadnezar is beroemd vanwege zijn veroveringen en zijn rol in de vernietiging van de Eerste Tempel in Jeruzalem. Hij stond bekend om zijn militaire bekwaamheid en zijn bouwprojecten, waaronder de Hangende Tuinen van Babylon, die een van de Zeven Wereldwonderen van de Oude Wereld waren. Nebukadnezar was de zoon van Nabonidus en de vader van Evil-Merodach. Hij werd geboren in Babylon, de hoofdstad van het Nieuw-Babylonische Rijk, en stierf daar ook. In de Bijbel is Nebukadnezar ook beroemd vanwege zijn ontmoeting met de profeet Daniël. Volgens het boek Daniël had Nebukadnezar een droom die hij niet kon begrijpen, en Daniël kon deze voor hem interpreteren. Dit evenement hielp de reputatie van Daniël als een wijze man en een profeet van God te vestigen. Nebukadnezar wordt beschouwd als een belangrijke figuur in zowel de bijbelse geschiedenis als de oude geschiedenis van het Nabije Oosten, en zijn heerschappij en prestaties worden tot op de dag van vandaag bestudeerd en herinnerd.