Wie was Nadab?

Nadab was een bijbelse figuur in het Oude Testament. Hij was de zoon van Aäron, de broer van Mozes, en de eerste hogepriester van Israël. Hij stond bekend om zijn leiderschap en zijn rol bij de oprichting van de Tabernakel. Nadab en zijn broer Abihu werden door God aangewezen om als priesters te dienen in de Tabernakel. Ze kregen de opdracht om offers aan God te brengen en het volk Israël in aanbidding voor te gaan. Echter, Nadab en Abihu gehoorzaamden de instructies van God niet en brachten "vreemd vuur" op het altaar. Als gevolg daarvan werden ze door God gestraft en stierven ze. Nadab staat vooral bekend om zijn rol bij de oprichting van de Tabernakel en zijn ongehoorzaamheid aan God. Hij wordt herinnerd als een leider die bereid was risico's te nemen, maar die uiteindelijk faalde om Gods geboden te gehoorzamen. Zijn dood dient als een waarschuwing voor allen die Gods wil zouden willen negeren.