Wie was Naäman?

Naäman was een bijbelse figuur uit het Oude Testament. Hij was een legeraanvoerder van de koning van Aram en werd zeer gerespecteerd om zijn moed en succes in de strijd. Naäman was een melaatse en zijn aandoening werd genezen door de profeet Elisa. Naäman's ouders worden niet genoemd in de Bijbel, maar hij had twee broers, Hazaël en Benhadad. Naäman is het meest bekend om zijn genezing van lepra. Na van Elisa te horen te hebben gekregen dat hij zeven keer moest baden in de Jordaanrivier, werd Naäman genezen. Hij was zo dankbaar voor zijn genezing dat hij een grote beloning aan Elisa aanbood, die het weigerde. Naäman verklaarde toen zijn geloof in de God van Israël en keerde terug naar zijn huis in Aram. Het verhaal van Naäman is een voorbeeld van geloof en nederigheid. Hij was bereid zich te vernederen en de instructies van een profeet van God te volgen, ook al leek het vreemd voor hem. Zijn geloof werd beloond met genezing, en zijn verhaal herinnert ons eraan dat God het onmogelijke kan doen.