Wie was Mesach?

Meshach was een bijbels figuur die genoemd wordt in het boek Daniël. Hij was één van de drie jongemannen die gevangen werden genomen uit het koninkrijk Juda en naar Babylon werden gebracht. Hij was de zoon van Sadrach en de broer van Abednego. Hij stond bekend om zijn weigering om te buigen voor het gouden beeld dat koning Nebukadnezar had laten oprichten. Toen de koning een decreet uitvaardigde dat alle mensen zich voor het beeld moesten buigen, weigerden Meshach, Sadrach en Abednego. De koning dreigde hen in een brandende oven te werpen als ze niet gehoorzaamden, maar ze bleven weigeren. De koning was zo onder de indruk van hun moed dat hij hen ongedeerd liet. Meshach wordt herinnerd om zijn geloof en moed in het aangezicht van gevaar. Hij is een voorbeeld van hoe geloof sterker kan zijn dan angst. Hij wordt ook herinnerd om zijn loyaliteit aan God en zijn bereidheid om op te komen voor waar hij in geloofde. Hij is een voorbeeld van hoe één persoon een verschil kan maken in de wereld.