Het verhaal van Manna

Manna was een bijbelse figuur die het meest bekend staat om voedsel te verschaffen voor de Israëlieten tijdens hun 40-jarige reis in de woestijn. Hij was de zoon van Elimelech en Naomi, en de broer van Mahlon en Chilion. Manna werd door God gestuurd om voedsel te verschaffen voor de Israëlieten tijdens hun reis in de woestijn. Hij verscheen als een fijne, vlokkerige substantie die smaakte naar wafels gemaakt met honing. De Israëlieten kregen de opdracht om slechts genoeg manna voor één dag te verzamelen, en alles wat extra werd verzameld zou bederven. Manna was een symbool van Gods voorzienigheid en trouw aan de Israëlieten. Hij voorzag hen van voedsel en voeding tijdens hun tijd in de woestijn. Hij diende ook als een herinnering aan Gods belofte om voor hen te zorgen en hen naar het Beloofde Land te leiden. Manna staat vooral bekend om het verschaffen van voedsel voor de Israëlieten tijdens hun 40-jarige reis in de woestijn. Hij is een symbool van Gods trouw en voorzienigheid, en een herinnering aan Zijn belofte om de Israëlieten naar het Beloofde Land te leiden.
Betekenis van de naam
Hebreeuws: "Wat is het?"
Oorsprong van de naam
Hebreeuws
Eerste vermelding
Exodus 16:15
Verschijningen in de Bijbel
20 vermeldingen
In het Hebreeuws
מאנה