Wie was Manasse of Juda.?

Manasseh van Juda was de veertiende koning van het Koninkrijk Juda, die regeerde van 687 tot 642 voor Christus. Hij was de zoon van Hizkia en Hefziba, en de kleinzoon van Achaz. Hij had een jongere broer, Amon. Manasseh staat bekend om zijn slechtheid en afgoderij, wat leidde tot de ondergang van het koninkrijk. Hij was de langst regerende koning van Juda, en zijn regering werd gekenmerkt door een periode van grote religieuze en politieke onrust. Hij was verantwoordelijk voor de vernietiging van de Tempel van Salomo en de invoering van heidense aanbidding in het koninkrijk. Hij voerde ook een aantal onderdrukkende wetten en praktijken in, waaronder de executie van profeten en de vervolging van degenen die hem tegenwerkten. Ondanks zijn slechtheid wordt Manasseh gecrediteerd met het herstel van de economie van het koninkrijk en het herbouwen van de muren van Jeruzalem. Hij wordt ook herinnerd om zijn berouw en zijn terugkeer naar de aanbidding van God.