Het verhaal van Lazarus

Lazarus van Betanië was een bijbelse figuur in het Nieuwe Testament die door Jezus uit de dood werd opgewekt. Hij was de broer van Maria en Martha en woonde in het stadje Betanië in de buurt van Jeruzalem. In het Evangelie van Johannes staat beschreven dat Lazarus ziek was en stierf, maar Jezus wekte hem op uit de dood na vier dagen. Deze gebeurtenis wordt beschouwd als een van de wonderen van Jezus en is een krachtig bewijs van zijn macht en autoriteit. Na zijn opstanding leefde Lazarus de rest van zijn leven als getuige van de waarheid van Jezus' leer. De exacte datum en wijze van zijn dood zijn niet opgetekend in de bijbel.
Betekenis van de naam
De naam Lazarus betekent "God heeft geholpen" of "God is mijn helper" en heeft bijbelse oorsprong. Het is afgeleid van de Hebreeuwse naam "El'azar."
Oorsprong van de naam
Hebreeuws
Role
Bisschop.
Eerste vermelding
Luke 16:20
Verschijningen in de Bijbel
15 vermeldingen
In het Hebreeuws
לזרוס