Het verhaal van India
India is een bijbelse figuur die wordt genoemd in het Oude Testament. Ze is de dochter van Joktan, een nakomeling van Sem, en de zus van Hazarmaveth, Sheba en Ophir. India is vooral bekend vanwege haar rol in het verhaal van Abraham en Sarah. Volgens de bijbel was India de vrouw van de broer van Abraham, Nahor. Ze baarde hem acht zonen, waaronder Uz, Buz, Kemuel, Kesed, Hazo, Pildash, Jidlaph en Bethuel. India wordt ook genoemd in het boek Genesis als de moeder van Rebekka, die later trouwde met Izaäk, de zoon van Abraham en Sarah. India wordt ook genoemd in het boek Kronieken als de moeder van Bethuel, die de vader was van Laban, de vader van Rachel en Lea. India is een belangrijke figuur in de Bijbel, aangezien ze de voorouder is van veel van de belangrijke personages in de Bijbel.
Betekenis van de naam
Het woord "India" is afgeleid van de rivier Indus, een van de langste rivieren ter wereld. De rivier Indus stond bekend als "Sindhu" in het Sanskriet en was essentieel voor de vroege beschavingen die langs haar oevers bloeiden. De oude Grieken verwezen naar de regio voorbij de Indusrivier als "Indoi," wat "het land van de Indus" betekent. Na verloop van tijd, terwijl het woord evolueerde door verschillende talen en contexten, werd het uiteindelijk "India" in het Engels. De naam weerspiegelt zowel het geografische belang van de Indus-rivier als de historische interacties tussen vroege beschavingen en buitenlandse ontdekkingsreizigers of culturen.
Oorsprong van de naam
Sanskriet.
Eerste vermelding
Esther 1:1
Verschijningen in de Bijbel
2 vermeldingen
In het Hebreeuws
הודו