Het verhaal van Hermon

Hermon was een bijbelse figuur die werd genoemd in het Oude Testament. Hij was de zoon van Caleb en Azubah, en de broer van Hur. Hij was een leider van de stam van Juda en stond bekend om zijn moed en kracht. Hij stond ook bekend om zijn trouw aan God en zijn bereidheid om te vechten voor de Israëlieten. Hermon was een sleutelfiguur in de verovering van het Beloofde Land door de Israëlieten. Hij was een van de twaalf verkenners die door Mozes werden gestuurd om het land Kanaän te verkennen. Hij was de enige van de twaalf die een positief verslag terugbracht, waarbij hij de Israëlieten aanmoedigde om het land in te nemen. Hij maakte ook deel uit van het leger dat tegen de Amorieten vocht en hielp bij het behalen van de overwinning. Hermon staat bekend om zijn moed en trouw aan God. Hij was bereid zijn leven te riskeren om de Israëlieten te helpen het Beloofde Land in te nemen. Hij was ook een leider van de stam van Juda en werd gerespecteerd om zijn moed en kracht. Hij wordt herinnerd als een trouwe dienaar van God en een dappere krijger.
Betekenis van de naam
De naam "Hermon" betekent "heiligdom" of "heilige berg" in het Nederlands.
Oorsprong van de naam
Hebreeuws
Role
positie bekleed: .
Eerste vermelding
Deuteronomy 3:8
Verschijningen in de Bijbel
15 vermeldingen
In het Hebreeuws
חרמון