Het verhaal van Gilead

Gilead was een bijbelse figuur die genoemd werd in het Oude Testament. Hij was de zoon van Machir, de zoon van Manasse, en de kleinzoon van Jozef. Gilead was de vader van Jephta, een rechter van Israël. Hij was ook de vader van verschillende andere zonen, waaronder Asriël, Sichem en Helek. Gilead is het meest bekend als de vader van Jephta, die een rechter van Israël was. Jephta wordt herinnerd voor zijn overwinning op de Ammonieten en zijn belofte om zijn dochter als brandoffer te offeren. Gilead wordt ook herinnerd voor zijn rol in de stamverdelingen van de Israëlieten. Hij was de leider van de Gileadieten, een groep Israëlieten die zich ten oosten van de Jordaanrivier vestigden. Gilead wordt ook herinnerd voor zijn rol in de verovering van Kanaän. Hij en zijn zonen maakten deel uit van het Israëlitische leger dat het land veroverde. Gilead wordt ook herinnerd voor zijn rol in de vestiging van het land. Hij en zijn zonen kregen een deel van het land ten oosten van de Jordaanrivier. Gilead wordt herinnerd voor zijn rol in de stamverdelingen van de Israëlieten en zijn rol in de verovering en vestiging van het land. Hij wordt ook herinnerd omdat hij de vader was van Jephta, een rechter van Israël. Gilead wordt herinnerd voor zijn rol in de stamverdelingen van de Israëlieten en zijn rol in de verovering en vestiging van het land.
Betekenis van de naam
Gilead betekent in het Nederlands "grafheuvel" of "monument van getuigenis."
Oorsprong van de naam
Hebreeuws
Role
Leider.
Eerste vermelding
Genesis 31:21
Verschijningen in de Bijbel
131 vermeldingen
In het Hebreeuws
גלעד