Het verhaal van Elisabeth

Elisabeth was een bijbelse figuur in het Nieuwe Testament. Ze was de moeder van Johannes de Doper en de vrouw van Zacharias. Elisabeth was een nakomeling van Aäron, de eerste hogepriester van Israël. Ze was een rechtvaardige en toegewijde vrouw die vele jaren onvruchtbaar was. Toen Elisabeth in haar zesde maand zwangerschap was, verscheen de engel Gabriël aan haar nicht Maria en vertelde haar dat ze de Zoon van God zou baren. Elisabeth was vervuld van de Heilige Geest en begroette Maria met een zegen. Elisabeth baarde Johannes de Doper, die de voorloper van Jezus zou zijn. Zacharias, de man van Elisabeth, werd stom geslagen omdat hij het bericht van de engel niet geloofde. Toen Zacharias weer kon spreken, profeteerde hij over de komst van de Messias. Elisabeth staat vooral bekend als de moeder van Johannes de Doper en om haar geloof in God. Ze is een voorbeeld van geloof en gehoorzaamheid aan God, zelfs in tijden van tegenspoed. Elisabeth is een belangrijke figuur in de Bijbel en wordt herinnerd om haar trouw en toewijding aan God.
Betekenis van de naam
God is mijn eed.
Oorsprong van de naam
Hebreeuws
Role
Getrouwde vrouw.
Eerste vermelding
Luke 1:5
Verschijningen in de Bijbel
8 vermeldingen
In het Hebreeuws
אליזבת