Wie was Belsazar?

Belshazzar was een koning van Babylon die wordt genoemd in het boek Daniël in de Hebreeuwse Bijbel. Hij was de zoon van koning Nebukadnezar II en staat bekend om zijn gedrag van godslastering en goddeloosheid. Volgens de Bijbel hield Belshazzar een feest en bracht hij de vaten die uit de Tempel in Jeruzalem waren meegenomen, tevoorschijn, om uit te drinken en de goden van goud en zilver te prijzen. Tijdens dit feest zag hij een mysterieuze hand op de muur schrijven, wat zijn ondergang voorspelde. Die nacht werd Belshazzar gedood en zijn koninkrijk werd aan Darius de Mede gegeven. De exacte historische nauwkeurigheid van Belshazzar en zijn heerschappij wordt nog steeds bediscussieerd onder geleerden.