Het verhaal van Aziza

Aziza was een bijbelse figuur die leefde in de tijd van de Rechters. Ze was de dochter van Jefta, een rechter van Israël, en de zus van Jefta's zoon, Ibzan. Aziza staat vooral bekend om haar rol in het verhaal van de gelofte van Jefta. Volgens de Bijbel deed Jefta een gelofte aan God dat als hij zegevierde in de strijd, hij het eerste wat uit zijn huis kwam zou offeren bij zijn terugkeer. Helaas was het eerste wat uit zijn huis kwam Aziza. Ondanks de aanvankelijke aarzeling van haar vader om zijn gelofte te vervullen, aanvaardde Aziza haar lot en werd geofferd. Aziza wordt herinnerd om haar zelfopofferende daad van gehoorzaamheid en geloof. Ze is een voorbeeld van iemand die bereid was haar geloof in God te stellen en Zijn wil te aanvaarden, zelfs wanneer het moeilijk was. Haar verhaal herinnert ons aan het belang van vertrouwen op God en Zijn plan voor ons leven.
Betekenis van de naam
De naam "Aziza" betekent "machtig," "geliefd," "waardevol," of "gekoesterd" in het Nederlands.
Oorsprong van de naam
Arabisch
Eerste vermelding
Ezra 10:27
Verschijningen in de Bijbel
1 vermeldingen
In het Hebreeuws
עזיזה