Het verhaal van Ananias
Ananias was een bijbelse figuur die vooral bekend staat om zijn rol in de bekering van Saulus van Tarsus, die later de apostel Paulus werd. Ananias was een vrome Jood die in Damascus, Syrië, woonde. Hij was getrouwd met Sapphira en had een zus genaamd Tabitha. Ananias werd bezocht door de Heer in een visioen, die hem vertelde naar het huis van Judas in de Rechte Straat te gaan en Saulus van Tarsus te vinden. Ananias aarzelde, want Saul was bekend als een vervolger van christenen, maar hij gehoorzaamde het bevel van de Heer. Ananias vond Saul en legde zijn handen op hem, herstelde zijn zicht en doopte hem in de naam van Jezus. Ananias is vooral bekend om zijn rol in de bekering van Saulus van Tarsus. Zijn gehoorzaamheid aan het bevel van de Heer en zijn bereidheid om een vervolger van christenen te helpen, is een voorbeeld van geloof en moed. Ananias wordt herinnerd als een trouwe dienaar van God die bereid was zijn eigen leven in gevaar te brengen om anderen te helpen.
Betekenis van de naam
De naam Ananias heeft zijn wortels in oude talen en culturen, voornamelijk afgeleid van de Hebreeuwse naam חָנַנְיָה (Chananyah), wat "Jahweh is genadig" of "God heeft gunst betoond" betekent. Het is een naam die voorkomt in de Bijbel, met name in het Nieuwe Testament, waarin verschillende personen de naam dragen, waaronder Ananias die een rol speelde bij de bekering van Saulus van Tarsus (later bekend als Paulus de Apostel). De naam weerspiegelt een gevoel van goddelijke gunst of genade geschonken door God.
Oorsprong van de naam
Hebreeuws
Role
hoofd van synagoge
Eerste vermelding
The Acts of the Apostles 5:1
Verschijningen in de Bijbel
10 vermeldingen
In het Hebreeuws
אנאניאס