Wie was Abraham?

Abraham is een bijbelse figuur die wordt beschouwd als de vader van de Joodse, christelijke en islamitische geloven. Volgens het boek Genesis werd Abraham geboren in de stad Ur in Mesopotamië en werd hij door God geroepen om zijn huis te verlaten en naar een nieuw land te reizen. Abraham gehoorzaamde Gods oproep en werd de stichter van het Hebreeuwse volk. Abraham staat bekend om zijn onwankelbaar geloof in God, zelfs in het licht van grote uitdagingen en beproevingen. Hij wordt herinnerd om zijn bereidheid om zijn eigen zoon, Izak, te offeren op Gods bevel, en om zijn voortdurende gehoorzaamheid aan God gedurende zijn leven. Als erkenning van zijn geloof sloot God een verbond met Abraham, waarbij Hij beloofde van zijn nakomelingen een groot volk te maken en alle volken van de wereld door hen te zegenen. Dit verbond wordt beschouwd als de grondslag van de Joodse, christelijke en islamitische geloven en heeft tot op de dag van vandaag de religieuze en culturele erfenis van veel mensen over de hele wereld gevormd. De exacte geboorte- en sterfdatum van Abraham wordt niet gespecificeerd in de Bijbel, maar men denkt dat hij ergens tussen de 19e en 16e eeuw voor Christus heeft geleefd. Hij stierf naar verluidt op de leeftijd van 175 jaar. Ondanks zijn relatief korte verschijning in het bijbelse verhaal, blijft Abraham een belangrijke figuur in de religieuze en culturele erfenis van veel mensen over de hele wereld, en zijn nalatenschap blijft de manier beïnvloeden waarop mensen de aard van geloof, gehoorzaamheid en de relatie tussen God en de mensheid begrijpen.