ปงการี

ความหมายของชีวิต

หนังสือในพระคัมภีร์ที่เรียกว่า เสนเจอร์ เป็นหนังสือในคัมภีร์ชาติชาวพันธุ์ชาวฮีบรูและพันธุ์คริสเตียน. นี่คืองานที่มีลักษณะด้านปรัชญาและครั้งคร้วที่สำคัญซึ่งสำรวจความหมายและจุดประสงค์ของชีวิต.

ปงการี - ความหมายของชีวิต
ปงการี - ความหมายของชีวิต

ปงการี

ความหมายของชีวิต

19 นาที12 บท1000-500 BCE

คำอธิบาย: หนังสือพระธรรมเรื่องเศษสรทัศน์คือหนังสือที่มีความฉลาดอยู่ในบทบัญญัติชาติราชที่พบในคัมภีร์เก่าของพระคัมภีร์ มีชื่อหนามเป็นของกษัตริย์โซโลมอน ลูกชายของกษัตริย์ดาวิด และเชื่อว่าเขียนขึ้นราวประมาณคริสต์ศตวรรษที่ 9 หนังสือเป็นการสะท้อนถึงความว่างเปล่าในชีวิตและความนำเข้าของการทำงานของมนุษย์ หนังสือเริ่มต้นด้วยการสะท้อนถึงความว่างเปล่าในชีวิต โซโลมอน เขิงแจงว่าชีวิตทั้งหมดไม่มีความหมายและทุกความพยายามของเราเป็นของโมฆะเขายิงว่าสรุปว่าไม่ว่าเราจะทำงานมากแค่ไหนเราก็จะไม่สามารถเข้าใจความหมายของชีวิต เขายังกล่าวว่าทรัพย์สมบัติและความสำเร็จของเราทั้งหมดมีอายุสั้น ๆ และในที่สุดจะถูกลืมไป หนังสือเมื่อไปข้าสู่การอภิปรายถึงความสำคัญของการเพลิดเพลินในชีวิตและใช้ชีวิตให้มีความสุขที่สุด โซโลมอน เข่าแจงว่าเราควรเพลิดเพลินในสิ่งดี ๆ ในชีวิตและไม่ต้องกังวลเรื่องอนาคต เขายังกล่าวเสนอให้เราเป็นพอใจกับสิ่งที่เรามีและไม่มีความพยายามให้มากขึ้น หนังสือเลื่อนไปอภิปรายถึงความสำคัญของปัญญา โซโลมอน กล่าวว่าปัญญาดีกว่าความโง่ และเป็นกุศลที่สำคัญที่สุดสำหรับเข้าใจความหมายของชีวิต เขายังกล่าวว่าปัญญาเป็นสิ่งแรกและที่สำคัญที่สามารถนำมาจนสุขและพอใจตัวเขายังกล่าวว่าปัญญาเป็นสิ่งเดียวที่สามารถนำมาได้. หนังสือเรียกให้มีความยำเกรงเจ้า โซโลมอน กล่าวว่าการยำเกรงเจ้าเป็นวิธีเดียวที่สำคัญที่จะได้สื่อสารการประเทศและความเข้าใจต่อการเอกลัก เขายังกล่าวว่าการยำเกรงเจ้าเป็นวิธีเดียวที่จะได้สื่อสารการสงสารและความพอใจ. หนังสือเรียกให้มีความสำคัญเกี่ยวกับการให้ในชีวิต โซโลมอน กล่าวว่าการให้ในชีวิตเป็นวิธีเดียวที่จะได้สื่อสารความสุขและความพอใจเขายังกล่าวว่าการให้ในชีวิตเป็นวิธีเดียวที่จะได้สื่อสารความเจ็บและความขอใจ. หนังสือหนังสือแล้วการับความสำคัญเกี่ยวกับการให้ในชีวิต โซโลมอน กล่าวว่าการให้ในชีวิตเป็นวิธีเดียวที่จะได้สื่อสารผ่านไปสู่ความรู้และความเข้าใจ เขายังกล่าวว่าการให้ในชีวิตเป็นวิธีเดียวที่จะได้สื่อสารความเจ็บและความขอใจ.

บท

สำรวจบททั้งหมดของ ปงการี.

ความโอหิณของชีวิต

ปงการี 1

2 นาที18 ข้อ

ผู้เขียนสะท้อนในเรื่องของความเป็นโลกในชีวิตและความโมฆันของการตามหาความสำเร็จ ความรวย และความสุขใจ.

การค้นหาความพอใจ

ปงการี 2

3 นาที26 ข้อ

ผู้เขียนเล่าถึงการค้นหาความพอใจผ่านปัญญา ความสนุกสนาน และความมั่งคั่ง แต่พบว่าทั้งหมดนั้นเป็นสิ่งที่ไร้สาระทั้งหมด.

วงจรของชีวิต

ปงการี 3

2 นาที22 ข้อ

ผู้เขียนสะท้อนตัววงวารชีวิต รวมถึงการเกิด การตาย และการเปลี่ยนแปลงของฤดูกาล และว่าทุกสิ่งอยู่ใต้การควบคุมของพระเจ้า.

ความไมเสมอของระบอบและการกดดัน

ปงการี 4

2 นาที16 ข้อ

ผู้เขียนสะท้อนให้เห็นถึงความเป็นอยู่ที่ไม่เปลี่ยนเป็นสมเพช, เช่นความทุกข์ของผู้ยากจน, และสุดท้ายเกิดจากการค้นหาความร่ำรวยและอำนาจ.

ความมี ไม่สามารถให้คุณได้อะไร

ปงการี 5

2 นาที20 ข้อ

ผู้เขียนสะท้อนกลับดูถึงความอประสงค์ของความรวย กล่าวว่ามันสามารถนำมาซึ่งปัญหา การกดขี่ และไม่สามารถป้องกันการตายได้

ความท้าทายที่ไม่เต็มใจของมนุษย์

ปงการี 6

2 นาที12 ข้อ

ผู้เขียนสะท้อนถึงความท้องเขาที่ไม่เต็ม โตและกล่าวว่าความมั่งคั่งไม่สามารถนำความสุขมาให้ได้ และว่าผู้ชายที่ไม่มีลูกดีกว่าผู้ชายที่มีลูกมากแต่ไม่มีความสุขในชีวิต

ความสำคัญของปัญญา.

ปงการี 7

3 นาที29 ข้อ

เรื่องราวในบทที่ 7 ของหนังสือ The Preacher เล่าถึงความสำคัญของปัญญา โดยกล่าวว่า มันดีกว่าทรัพย์สมบัติ และคนที่มีปัญญาสามารถจัดการกับสถานการณ์ที่ยากลำบากได้

ความเลวร้ายของชีวิต

ปงการี 8

2 นาที17 ข้อ

ผู้เขียนสะท้อนสภาพความไม่ยุติธรรมของชีวิตว่าคนชั่วบ่นทำให้ร่ำรวยและคนดีบ่นต้องกลัวชวาล์ับความยาวนาน

ความไม่คงทนของชีวิต

ปงการี 9

2 นาที18 ข้อ

ผู้เขียนหวังดำเนินการในความสลักสารเพื่อนิยามถึงความลบเสควันของชีวิต กล่าวถึงความอยู่รอดไม่ได้และชีวิตหลังรั่วแน่น้นหลงละไม่แน่ความจริง

ความโง่ของความโง่

ปงการี 10

2 นาที20 ข้อ

ผู้เขียนสะท้อนกลับมาทบทวนความโง่เขลาได้ ระบุว่าผู้ชายที่โง่เขลาจะกำลังนำความพินาศมาสุกเข่าทั้งตัวและผู้อื่นๆ ด้วย

ความสำคัญของการเพลิดเพลินในชีวิต

ปงการี 11

1 นาที10 ข้อ

ผู้เขียนสะท้อนถึงความสำคัญของการเพลิดเพลินกับชีวิต ระบุว่าควรเพลิดเพลินกับสิ่งดี ๆ ในชีวิตขณะที่ยังทำได้ โดยเพราะการตายเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

จุดจบของชีวิต

ปงการี 12

2 นาที14 ข้อ

ผู้เขียนสะท้อนถึงที่สุดของชีวิตว่าร่างกายจะกลับสู่ดิน และวิญญาณจะกลับสู่พระเจ้าผู้ทรงให้มา พระอัศยีให้ผู้อ่านจำลอว่า พระเจ้าในวัยเยาว์ ก่อนที่วัยแก่และควายศตวรรษจะมา.